Articles by "Απόδημος Ελληνισμός"

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Απόδημος Ελληνισμός. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Με παρέμβασή της η Επικεφαλής της ΠΛΕΥΣΗΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ, ξεκαθαρίζει τη θέση της για την Επιστολική ψήφο στις Ευρωεκλογές αλλά και την αντίθεσή της με τον αντικαταστατικό τρόπο με τον οποίο η κυβέρνηση προσαρτά ως παρακολούθημα την επιστολική ψήφο στις Εθνικές Εκλογές.

Ακολουθεί το σχετικό βίντεο καθώς και τα απομαγνητοφωνημένα πρακτικά:


ΖΩΗ ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΥ (Πρόεδρος της Πλεύσης Ελευθερίας): Σας ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Θα τοποθετούμην επί της ένστασης αντισυνταγματικότητας, αλλά προέκυψε το ζήτημα της κατάθεσης της τροπολογίας της κυρίας Υπουργού, την οποία όμως δεν έχουμε πάρει στα χέρια μας. Περιμένουμε να την πάρουμε στα χέρια μας για να ενημερωθούμε για το περιεχόμενο.

Παρ’ όλα αυτά πρέπει να διαπιστώσουμε κάποια αντικειμενικά δεδομένα. Πρώτο αντικειμενικό δεδομένο: Η τροπολογία είναι εκπρόθεσμη. Δεύτερο αντικειμενικό δεδομένο: Η τροπολογία αφορά κάτι διαφορετικό από το αντικείμενο του νομοσχεδίου, που είναι εκλογή Ευρωβουλευτών, διευκόλυνση εκλογέων μέσω επιστολικής ψήφου, εκκαθάριση εκλογικών καταλόγων και ούτω καθεξής.

Σε όλη αυτήν τη διάρκεια συζητάμε τον τρόπο διενέργειας των Ευρωεκλογών κυρίως και δευτερευόντως των δημοψηφισμάτων και από πλευράς της Πλεύσης Ελευθερίας αποδείξαμε, όπως κάναμε και στη διαδικασία της άρσης των εμποδίων για τους συμπολίτες μας, τους συμπατριώτες μας, στο εξωτερικό, ώστε να μπορούν να συμμετέχουν στην εκλογική διαδικασία, κάτι το οποίο θεωρούμε πράγματι μια κορυφαία κατάκτηση.

Η Πλεύση Ελευθερίας είναι πολύ περήφανη που ουσιαστικά παρακίνησε την Κυβέρνηση για να φέρει μια ώρα αρχύτερα αυτόν τον νόμο και που ψηφίστηκε αυτός ο νόμος και ούτε θα πάρουμε πίσω την άποψή μας και την τοποθέτησή μας ότι οι συμπατριώτες μας στο εξωτερικό πρέπει να έχουν δικαίωμα ψήφου και πρέπει να διευκολύνονται στην άσκηση του εκλογικού τους δικαιώματος.
Έχουμε -όσο διαρκεί αυτή συζήτηση επί της επιστολικής ψήφου για Έλληνες του εξωτερικού και του εσωτερικού στις Ευρωεκλογές και στο δημοψήφισμα- εκφράσει πολύ συγκεκριμένες επιφυλάξεις και αντιρρήσεις για τον τρόπο που διαρθρώνεται η επιστολική ψήφος. 

Ειδικότερα μας βρίσκει αντίθετους και το έχουμε υπογραμμίσει -και σας καλώ κυρία Υπουργέ και κύριε Αναπληρωτή μέχρι το τέλος της διαδικασίας να το σκεφτείτε σοβαρά- έχουμε απόλυτη αντίθεση στην κατάργηση των εκλογικών τμημάτων εξωτερικού, εκεί όπου αυτά λειτουργούν εδώ και τόσα χρόνια για συμπολίτες μας, για συμπατριώτες μας που ασκούν το εκλογικό δικαίωμα στις Ευρωεκλογές στα εκλογικά τμήματα, δηλαδή, στα Προξενεία. Αυτό δεν πρέπει να καταργηθεί ούτε να καταλυθεί. Και βεβαίως, έχουμε παρακινήσει την Κυβέρνηση να ιδρύσει διαδικασίες συγκρότησης εκλογικών καταλόγων εσωτερικού ετεροδημοτών και για τους φοιτητές και για τους εποχικά εργαζόμενους.

Κυρία Υπουργέ, με το κλείσιμο της ομιλίας σας εκφράσατε την πρόθεση της Κυβέρνησης να θεσμοθετήσει την επιστολική ψήφο -εάν σωστά κατάλαβα- για τους Έλληνες του εξωτερικού και για τις Εθνικές Εκλογές. Αυτό είναι ένα θέμα που μπορούμε κάλλιστα να το συζητήσουμε. Η Πλεύση Ελευθερίας πάλι τις ίδιες θέσεις θα εκφράσει, δεν θα αλλάξει, αλλά σίγουρα δεν μπορεί να συζητηθεί με αυτή τη διαδικασία. Σίγουρα, δηλαδή, δεν μπορεί να μπει ως τροπολογία και μάλιστα εκπρόθεσμη σε ένα νομοσχέδιο που έχει σημασία -το νομοσχέδιο με το οποίο για πρώτη φορά έρχεται η επιστολική ψήφος- με μία, ουσιαστικά, διαδικασία συνολικού αιφνιδιασμού.

Εγώ το λέω και δεσμεύομαι και ξέρετε ότι ό,τι λέω ισχύει. Τις ίδιες θέσεις που εκφράζουμε για την επιστολική ψήφο στις Ευρωεκλογές και στα δημοψηφίσματα, τις ίδιες θα εκφράσουμε και για τις Εθνικές Εκλογές. Δεν θα αλλάξει η τοποθέτησή μας.

Όμως σίγουρα δεν μπορεί μία διαδικασία που αλλιώς έχει ξεκινήσει, αλλιώς έχει τεθεί υπ’ όψιν των Ελλήνων πολιτών στη διαδικασία της δημόσιας διαβούλευσης, αλλιώς έχει εξετασθεί στη διαδικασία των Επιτροπών και της Βουλής, σίγουρα δεν μπορεί να μετατραπεί σε άλλου είδους διαδικασία, δηλαδή, σε διαδικασία εκλογικού νόμου -κατά το άρθρο 51 του Συντάγματος- με εκπρόθεσμη τροπολογία. 

Νομίζω ότι έτσι υποβιβάζεται και η σημασία του νομοσχεδίου που συζητάμε και αυτής της πρωτοβουλίας -που είναι σημαντική για πολλούς συμπολίτες μας- και τελικώς, εάν υπερισχύσει αυτή η τακτική, πολύ φοβάμαι ότι θα υποβαθμιστεί συνολικά και η αξία μιας πρωτοβουλίας που για πολλούς και πολλές συμπολίτες μας έχει σημασία.
Ευχαριστώ.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Φαίνεται απίστευτο, αλλά είναι αληθινό. Οι πρώτοι Έλληνες έφτασαν στην Αμερική μαζί με τον Χριστόφορο Κολόμβο. Όταν ο θαλασσοπόρος πήγε το 1487 στους Βροντάδες της Χίου, που τότε ήταν αποικία των Γενουατών, ναυτολόγησε τέσσερις ναυτικούς για την ιστορική αποστολή του.

Λίγα χρόνια αργότερα, το 1532, ένας πολέμαρχος, ο Πέτρος Κρητικός αναδείχθηκε υπαρχηγός του ισπανού κατακτητή του Περού Φρανθίσκο Πιθάρο και πήρε μέρος στην ίδρυση της πρωτεύουσας Λίμα. Το 1855, ο Σαμιώτης Ιωάννης Γεωργίου εξερεύνησε την απρόσιτη Παταγονία και τη Γη του Πυρός και έγινε θρύλος στην Αργεντινή.

Όποια πέτρα κι αν σηκώσεις κάποιον Έλληνα θα βρεις. Ο Πέτρος Εμμανουήλ "Ο Έλληνας- El Griego" απο την Κέρκυρα, φθάνει στην περιοχή Ίκα του Περού στις αρχές του 17ου αιώνα και γίνεται ο πρώτος αμπελουργός της περιοχής. Αν και η Κέρκυρα ήταν αποικία πολλών εθνών και που εκείνη την εποχή ανήκε στη Βενετία, ο Πέτρος Εμμανουήλ δήλωνε πάντα Έλληνας.

Το 1880, κατά τη διάρκεια του πολέμου μεταξύ Περού και Χιλής, συνέβη ένα περίεργο περιστατικό: Σε μια αιματηρή επιδρομή των Χιλιανών κατά του χωριού Σαν Αντρές του Περού, οι Χιλιανοί στρατιώτες σκότωναν αδιακρίτως τους κατοίκους του χωριού. Ανάμεσα στους κατοίκους όμως, ήταν και 7 Έλληνες ναυτικοί, οι οποίοι αγάπησαν το Περού από τα ταξίδια τους και είχαν εγκατασταθεί εκεί για να ζήσουν. Κάποιοι από αυτούς είχαν παντρευτεί με Περουβιανές γυναίκες και είχαν δημιουργήσει οικογένειες.
Όταν έγινε η φονική επιδρομή, μαζεύτηκαν όλοι οι Έλληνες σε ένα σπίτι, μαζί με πολλούς Περουβιανούς κατοίκους, ύψωσαν την Ελληνική σημαία και περίμεναν με αγωνία. Και τότε έγινε το θαύμα! Οι Χιλιανοί στρατιώτες που είχαν ξεκληρίσει το χωριό, δεν πείραξαν καθόλου το σπίτι με την Ελληνική σημαία!

Οι απόγονοι 6ης, 7ης και τώρα πια 8ης γενιάς αυτών των 7 Ελλήνων ναυτικών, είναι περίπου 650 άτομα και αποτελούν την Ελληνική κοινότητα του Σαν Αντρές. Οι περισσότεροι δεν έχουν επισκεφθεί ποτέ την Ελλάδα.
Εορτάζουν την ημέρα που σώθηκαν, αλλά και Ελληνικές εορτές, όπως την 28η Οκτωβρίου και την 25η Μαρτίου με επίσημο τρόπο και στις εορτές τους ακούγεται πάντα ο Ελληνικός Εθνικός Ύμνος.
Ονόματα όπως Komninos, Gikas, Papafavas, Falkonis και Constantinou είναι τα πιο συνηθισμένα στο Σαν Αντρές. 
Κάποιοι από αυτούς δεν μοιάζουν σε τίποτα στην όψη με Έλληνες. Δεν μιλούν καλά τα Ελληνικά, αλλά νιώθουν Έλληνες!!!



ΠΗΓΗ: Άννυ Λιγνού


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Από τα χέρια των Ελλήνων του Πόντου φτιάχτηκε στα μέσα του 1850, στα χέρια των Αζέρων κατέληξε λίγους μήνες πριν τελειώσει το 2023.

Το ποντιακό χωριό Μεχμανά, στην επαρχία Μαρτακέρτ του Αρτσάχ (Ναγκόρνο Καραμπάχ), μετά από 173 χρόνια, έχει πλέον ερημώσει!

Τι κι αν όλες αυτές τις δεκαετίες Έλληνες και Αρμένιοι έζησαν ειρηνικά σ’ αυτόν τον τόπο, οι πληροφορίες από αρμενικές πηγές αναφέρουν πως η αζέρικη λαίλαπα ήταν αρκετή για να αδειάσει. Ο φόβος και η αβεβαιότητα έτρεψαν σε φυγή τους ντόπιους.

Αναρωτιέται κανείς: Ποιος θα φυλάει τα ταφία των προγόνων μας; Τι θα γίνει με όλα εκείνα τα ίχνη που μαρτυρούν το πέρασμα των Ελλήνων από το Μεχμανά; Τόσο ασήμαντα είναι αυτά για να αφεθούν οι άνθρωποι στην τύχη τους; Και να ‘ταν μόνο το Μεχμανά. Όλη η επαρχία του Μαρτακέρτ ερημώθηκε!(Πηγή: facebook.com/ arammanougian)

Το χωριό είχε ιδρυθεί από Έλληνες της Τραπεζούντας και της Χαλδίας, μάλλον Αργυρουπολίτες, οι οποίοι είχαν ακούσει πως στην περιοχή, στην καρδιά των βουνών κρύβονταν αποθέματα χρυσού και αργύρου. Δεν γνωρίζουμε ποιοι ακριβώς ήταν οι πρώτοι κάτοικοι του χωριού αλλά όπως είχε καταγράψει ο Σάββας Καλεντερίδης «στο χωριό υπήρχαν οικογένειες με τα επώνυμα Ακριτίδη, Παπαδόπουλου, Πουταχίδη, Στυλιανίδη, Ιωαννίδη, Λαβασίδη».

Το Μεχμανά της Αγάπης Μιχαηλίδου

Για το χωριό, τους Πόντιους πρόσφυγες που το έφτιαξαν και τη δική της ζωή εκεί, είχε μιλήσει η Πόντια Αγάπη Μιχαηλίδου στο ντοκιμαντέρ Τελευταίοι Έλληνες Πόντιοι. Ρωμαίοι.

Το ντοκιμαντέρ των τεσσάρων επεισοδίων είχε παρουσιαστεί στο πλαίσιο της σειράς Άγνωστη Γνωστή Ρωσία, σε συνεργασία με την ΕΡΤ3.

Το σενάριο και η σκηνοθεσία ήταν του Αλέξανδρου Ιωαννίδη, ενώ τα κείμενα και η αφήγηση του Ιωάννη Νικολόπουλου:

Στο Μεχμανά του 2015

Το 2015 είχε επισκεφθεί το χωριό ο συγγραφέας και αρθρογράφος Σάββας Καλεντερίδης, που βρισκόταν στην περιοχή ως παρατηρητής στις εκλογές του Αρτσάχ, μετά από πρόσκληση της Αρμενικής Ομοσπονδίας Ευρώπης για τη Δικαιοσύνη και τη Δημοκρατία.

Τότε η πληροφορία για την ύπαρξη του ελληνικού ποντιακού χωριού όχι μόνο τον είχε ξαφνιάσει αλλά του είχε προκαλέσει μεγάλη χαρά.(Φωτ.: Αρχείο Σάββα Καλεντερίδη)

Μια χαρά που έγινε ακόμα μεγαλύτερη όταν έφθασε στο Μεχμανά και άρχισε να γνωρίζει τον έναν Πόντιο μετά τον άλλον και να ακούει την ποντιακή λαλιά.

Διαβάστε εδώ όσα έζησε τότε και δεν ξέχασε ποτέ.

Πόπη Παπαγεωργίου

Πηγή:www.pontosnews.gr


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Στις εκλογές 2023 οι απόδημοι Έλληνες θα μπορούν να ψηφίσουν από το εξωτερικό. Μέχρι πότε μπορούν να κάνουν αίτηση και πού σύμφωνα με νεότερη ανακοίνωση και ποιες είναι οι προϋποθέσεις άσκησης εκλογικού δικαιώματος.

«Στις εθνικές εκλογές της 21ης Μαΐου 2023 οι Έλληνες και οι Ελληνίδες της Διασποράς θα έχουν για πρώτη φορά τη δυνατότητα να ψηφίσουν από τον τόπο διαμονής τους στο εξωτερικό. Ο νόμος αυτός, προϊόν συμβιβασμού με τα υπόλοιπα κόμματα, δεν καλύπτει όλους τους ομογενείς», αναφέρει σε ανακοίνωσή της η ΝΔ.

Οι προϋποθέσεις

«Ωστόσο, χιλιάδες Έλληνες του εξωτερικού έχουν τη δυνατότητα να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα και περισσότεροι από 20.000 έχουν ήδη υποβάλει αίτηση για να συμμετέχουν από τον τόπο διαμονής τους. Η μόνη σοβαρή προϋπόθεση είναι να έχουν ζήσει, από το 1988 έως σήμερα, 2 έτη στην Ελλάδα. Η δεύτερη είναι να έχουν υποβάλει φέτος ή πέρυσι φορολογική δήλωση στην Ελλάδα.

Με απόφαση της Κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας μπορούν να υποβάλουν ακόμη και σήμερα εκπρόθεσμη μηδενική φορολογική δήλωση χωρίς να πληρώσουν πρόστιμο. Επίσης, δεν απαιτείται να είναι φορολογικά κάτοικοι εξωτερικού, δηλαδή, να έχουν δηλωθεί στη ΔΟΥ Εξωτερικού. Ακόμη και όσοι επιθυμούν να ψηφίσουν μόνο στις 21 Μαΐου από το εξωτερικό, μπορούν να γραφτούν, ώστε να ψηφίσουν μόνο σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση και στις 22 Μαΐου να επιλέξουν να διαγραφούν από τη λίστα», συνεχίσει το κυβερνών κόμμα.

Πού κάνετε εγγραφή

Και προσθέτει: «Η καταληκτική ημερομηνία ώστε να μπορέσουν να ασκήσουν το εκλογικό τους δικαίωμα στις 21 Μαΐου με εγγραφή στην πλατφόρμα apodimoi.gov.gr – εάν για παράδειγμα εκδοθεί το Προεδρικό Διάταγμα στις 22 Απριλίου – είναι η Δευτέρα 10 Απριλίου 2023 στις 23.59 ώρα Ελλάδος.

Για πληροφορίες ή βοήθεια σχετικά με τις αιτήσεις μπορείτε να στείλετε ένα e-mail με τα στοιχεία επικοινωνίας συμπεριλαμβανομένου του τηλεφώνου σας στο diaspora@nd.gr και η Γραμματεία Ελλήνων της Διασποράς της Νέας Δημοκρατίας θα επικοινωνεί μαζί σας από σήμερα μέχρι το πέρας των επερχόμενων εκλογικών αναμετρήσεων».

πηγή



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Ένα καλά ενορχηστρωμένο έγκλημα από την τουρκική κυβέρνηση κατά των Ελλήνων που αποτέλεσε το τελικό χτύπημα κατά των Ελλήνων της Κωνσταντινούπολης

«Στο Γενή Σεχίρ, ώρα 7 το απόγευμα μέσα στη μέση του δρόμου, ο όχλος περικύκλωσε ένα κοριτσάκι 6 ετών, το παρέδωσε σ' έναν ημιπαράφρονα χαμάλη γνωστό ως «γορίλα» και εκείνος παρουσία δύο χιλιάδων ατόμων το βίασε επανειλημμένως, ενώ το πλήθος ούρλιαζε, «αυτά παθαίνουν οι Έλληνες. Σκότωσέ την, σκότωσέ την, την σκύλα την Ελληνίδα».

Τρίτη 6 Σεπτεμβρίου. Η κόλαση των Ελλήνων στην Κωνσταντινούπολη έχει ξεκινήσει. Σπίτια και μαγαζιά καταστρέφονται, άντρες σκοτώνονται, γυναίκες βιάζονται, ακόμα και οι νεκροί «πεθαίνουν» ξανά.

Τα γεγονότα της 6ης προς 7ης Σεπτεμβρίου 1955 στην Πόλη, είναι εφάμιλλα με την καταστροφή της Σμύρνης το 1922. Κάθε ελληνικό στοιχείο καταστρέφεται από ένα μαινόμενο και αλλόφρον πλήθος που μόνη του σκέψη είναι να καταστρέψει. Τα γεγονότα είναι λίγο πολύ γνωστά με καταστροφές σε κάθε τι ελληνικό. Οι αριθμοί μιλούν από μόνοι τους: 1.004 σπίτια ολικώς κατεστραμμένα, 4.348 καταστήματα, 27 φαρμακεία, 26 σχολεία, 5 πολιτιστικοί σύλλογοι, οι εγκαταστάσεις 3 εφημερίδων, 12 ξενοδοχεία, 11 κλινικές, 21 εργοστάσια, 110 ζαχαροπλαστεία και εστιατόρια, 73 εκκλησίες, και πάρα πολλοί τάφοι συλημένοι, συμπεριλαμβανομένου και αυτών των πατριαρχών στη Μονή Βαλουκλή. Κάποιοι ανεβάζουν κι άλλο τους αριθμούς.


Οι ανθρώπινες απώλειες φτάνουν τις 20 (άλλοι μιλούν για περισσότερους) και εκατοντάδες ήταν οι κακοποιήσεις. Δεκάδες ιερωμένοι υποβλήθηκαν σε αναγκαστική περιτομή. Ο αριθμός των βιασμών φτάνει τους 2.000, αν και ο επίσημος αριθμός αναφέρει μόλις 200 περιστατικά.

Πέρα από τα γεγονότα όμως, το πιο ενδιαφέρον στοιχείο είναι το πόσο οργανωμένο ήταν από την ίδια την τουρκική κυβέρνηση αυτό το «ξέσπασμα» των Τούρκων.

Η αιτία

Αιτία για το πογκρόμ των Ελλήνων ήταν η ανακίνηση του Κυπριακού ζητήματος από τον Στρατάρχη Παπάγο το 1954 και τελικά η δημιουργία τον Απρίλιο του 1955 του Ε.Ο.Κ.Α. και η έναρξη του ένοπλου αγώνα εναντίον της Αγγλίας για την αναγνώριση της αυτοδιάθεσης του κυπριακού λαού. Άλλωστε ήδη ο κυπριακός λαός με το δημοψήφισμα του 1950, το οποίο οργάνωσε ο Μητροπολίτης Κυρήνειας Μακάριος ο Β’, είχε ζητήσει ξεκάθαρα με ποσοστό 95,7%, την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα.

Από τότε ξεκινά ένας συνεχής «πόλεμος» εναντίον των Ελλήνων της Τουρκίας ακόμα και από τον ίδιο τον πρωθυπουργό της χώρας, Αντάν Μεντερές. Σύμμαχο σε αυτό έχουν φυσικά τη Βρετανία η οποία δεν σκοπεύει να παραδώσει έτσι απλά την Κύπρο και τις βάσεις της εκεί και μετατρέπει έντεχνα το κυπριακό ζήτημα σε ελληνοτουρκικό.

Έτσι, ενώ η Τουρκία είχε παραιτηθεί από οποιοδήποτε δικαίωμα στην Κύπρο με τα άρθρα 20 και 27 της Συνθήκης της Λοζάνης του 1923, η Βρετανία όχι μόνο φρόντισε να την επαναφέρει σαν ισότιμο συνομιλητή στο αίτημα αυτοδιάθεσης της Κύπρου οργανώνοντας στο Λονδίνο την τριμερή διάσκεψη για το Κυπριακό (Αύγουστος 1955), αλλά έκανε και επίμονες συστάσεις στους Τούρκους να δείξουν «αποφασιστικότητα» υποδεικνύοντας έτσι τις πολιτικές κινήσεις της Τουρκίας.

Την ίδια στιγμή, μσυνεχή ανθελληνικά δημοσιεύματα, οι εφημερίδες της Τουρκίας ξεσηκώνουν τον τουρκικό λαό εναντίον των Ελλήνων που πλέον τους βλέπει ως εχθρούς. Από παντού ξεπηδούν «αυθόρμητες, εθνικές» οργανώσεις που ελέγχονται και χρηματοδοτούνται από την τουρκική κυβέρνηση με κυριότερη την «Κιbrιs Türktür Cemiyeti» (ΚΤC – Οργάνωση «Η Κύπρος είναι Τουρκική» με ιδρυτή τον Χικμέτ Μπιλ, δημοσιογράφο της Χουριέτ. Χάρη στα κιτρινιστικά του άρθρα κατά των Ελλήνων, ο Μπιλ κατάφερε να εκτοξεύσει την εφημερίδα και να πουλά πλέον 600.000 φύλλα ημερησίως, ενώ πριν αρκούνταν στα 11.000.

Η αφορμή

Στις 3 Σεπτεμβρίου 1955, η γυναίκα του πρέσβη ζητά από τον φωτογράφο Κυριακίδη να φωτογραφήσει την Πρεσβεία της Θεσσαλονίκης, η οποία βρισκόταν δίπλα στο σπίτι που γεννήθηκε και μεγάλωσε ο πατέρας του τουρκικού έθνους, Κεμάλ Ατατούρκ. Όλως… τυχαίως λίγο πριν ένας Βρετανός διπλωμάτης με γράμμα στην Τουρκία αναφέρει ότι αν και τώρα οι ελληνοτουρκικές σχέσεις είναι αρκετά καλές, μια καταστροφή στο σπίτι του Κεμάλ θα μπορούσε να ξεσηκώσει θύελλα αντιδράσεων...

Δύο μέρες μετά, στις 5 Σεπτεμβρίου, η γυναίκα του πρέσβη φεύγει για την Κωνσταντινούπολη μαζί με τις φωτογραφίες ως ενθύμιο. Τα ξημερώματα της 5ης προς 6ης Σεπτεμβρίου μια βόμβα εκρήγνυται στο σπίτι του Ατατούρκ η οποία προκαλεί το σπάσιμο ενός… παραθύρου.

Στις 4:00 το απόγευμα η τουρκική εφημερίδα İstanbul Ekspres σε χρόνο ρεκόρ για την εποχή δημοσιεύει τις φωτογραφίες που έχει πάρει μαζί της η γυναίκα του Πρέσβη, οι οποίες είναι πλήρως παραποιημένες ώστε να δείχνουν το κτήριο κατεστραμμένο και να έχει πιάσει φωτιά. Το βρετανικό BBC έχει μεταδώσει την είδηση πριν καν μαθευτεί πουθενά και πριν ενημερωθεί η αστυνομία.



Όπως αποδεικνύεται αργότερα, τον εκρηκτικό μηχανισμό μικρής ισχύος έχει τοποθετήσει στο σπίτι ο Χασάν Μεχμέτογλου, φύλακας του χώρου, ο οποίος τον παρέλαβε από τον τότε φοιτητή, Έλληνα πολίτη, μουσουλμάνο το θρήσκευμα, Οκτάι Εγκίν, γιο παλαιού βουλευτή Ροδόπης του Ελληνικού κοινοβουλίου. Ο Χασάν στις δίκες που ακολούθησαν παραδέχτηκε ότι είχε τοποθετήσει την βόμβα και κατέδειξε τον Οκτάι Εγκίν ως τον «προμηθευτή» του, ο οποίος συνελήφθη και δικάστηκε ωστόσο το 1956 κατέφυγε στην Τουρκία και έγινε ακόμα και κυβερνήτης σε επαρχία. Ο Εγκίν πάντως μιλώντας στην «Ελευθεροτυπία» πολλά χρόνια αργότερα, αρνήθηκε την ενοχή του και ισχυρίστηκε ότι είχε πέσει θύμα των ελληνικών Αρχών.


Το ξέσπασμα

Η εφημερίδα Istanbul Express δημοσίευσε τις παραποιημένες φωτογραφίες της γυναίκας του πρέσβη, με τον τίτλο «Καταστράφηκε το σπίτι του πατέρα μας με βόμβα» και ένα κείμενο στο οποίο περιγράφεται μια ανυπολόγιστη καταστροφή. Μια ώρα μετά εκατοντάδες Τούρκοι με λοστούς, ξύλα, τσεκούρια, ρόπαλα, αξίνες βγαίνουν στους δρόμους με τις εφημερίδες στα χέρια και σπάνε ό, τι ελληνικό μαγαζί και σπίτι βρουν μπροστά τους.

Όλα τα γεγονότα ήταν τόσο οργανωμένα που φαινόταν πια απροκάλυπτα η συμμετοχή όχι μόνο της τουρκικής αλλά και της βρετανικής κυβέρνησης σε αυτή την καταστροφή.



Τα συνθήματα «Yikin, Kirin, Giavourdur» (Σπάστε, Γκρεμίστε, είναι Γκιαούρης) και «Kahrolsun Giavourlar» (Ανάθεμα στους Γκιαούρηδες) άρχισαν να ακούγονται παντού και ένα μέρος του όχλου κινήθηκε στην Λεωφόρο του περίφημου Πέρα με τα 700 περίπου καταστήματα, το συντριπτικό ποσοστό των οποίων ανήκε στους Έλληνες. Από τους πρώτους στόχους που δέχτηκε την επίθεση του παθιασμένου όχλου είναι το καφενείο «Επτάλοφος» στην πλατεία Ταξίμ.

Οι διαδηλωτές είναι χωρισμένοι σε τρεις ομάδες. Η πρώτη ομάδα σπάει με λοστούς τα ρολά, τις πόρτες και τα τζάμια των καταστημάτων. Η δεύτερη αρπάζει και σκορπάει στους δρόμους τα εμπορεύματα και η τρίτη καταστρέφει και λεηλατεί.

Λίγες μέρες πριν τα γεγονότα, στην Κωνσταντινούπολη κατέφθασαν κατά εκατοντάδες Τούρκοι -Λάζοι, Τσέτες, Κούρδοι- από τα βάθη της Τουρκίας για να δουλέψουν υποτίθεται στην Πόλη. Αυτοί όμως ήταν οι πρώτοι που με διάφορα όπλα κατέβηκαν στους δρόμους για να σπάσουν, να σκοτώσουν και να βιάσουν. Από τις φωτογραφίες του όχλου εκείνης της βραδιάς, είναι φανερό από την όψη και την ενδυμασία ότι τα περισσότερα άτομα που πήραν μέρος στη λεηλασία προέρχονταν από την Ανατολία. Μαζί τους και τα μέλη του τουρκικής οργάνωσης «Η Κύπρος είναι τουρκική» που ξεσήκωναν το πλήθος.


Η τουρκική αστυνομία δεν ήταν απλώς αμέτοχη στα γεγονότα, αλλά βοηθούσε τους «εξεγερμένους». Τους προμήθευε με όπλα όταν δεν είχαν και ακόμα τους καθοδηγούσε πού να χτυπήσουν, προφυλάσσοντας κάθε τουρκικό μαγαζί. Μάλιστα, τα ελληνικά σπίτια και καταστήματα είχαν σημαδευτεί με ευδιάκριτα σήματα από τις προηγούμενες μέρες και οι επικεφαλής των διαδηλωτών, με καταλόγους στα χέρια τους, καθοδηγούσαν τον όχλο. Πολλοί αστυνομικοί και στρατιώτες ήταν ντυμένοι με πολιτικά ρούχα και έπαιρναν κι αυτοί μέρος στις καταστροφές ως αρχηγοί των επιθέσεων.

Οι μαρτυρίες από τους Έλληνες που ήταν παρόντες είναι ανατριχιαστικές. Ομάδες ανεξέλεγκτου όχλου βίαζαν γυναίκες, ακόμα και κορίτσια έξι ετών ως και γιαγιές 90 χρονών. Ιερείς σέρνονταν στους δρόμους με τα ράσα ξεσκισμένα. Πολλοί υποβλήθηκαν σε αναγκαστική περιτομή. Οι ορδές έμπαιναν σε εκκλησίες και χρησιμοποιούσαν τα δισκοπότηρα και τα οστά ως ουροδοχεία. Κατέστρεφαν τους τάφους Πατριαρχών. Ξέθαβαν πτώματα που είχαν θαφτεί πρόσφατα και τα μαχαίρωναν με μανία. Στην μεγαλύτερη εκκλησία στο Πέραν, την Αγία Τριάδα, προσπάθησαν να την ανατινάξουν με δυναμίτη.


Οι καταστροφές και οι λεηλασίες συνεχίστηκαν μέχρι τα ξημερώματα, όταν τελικά αφού είχαν συντελεστεί ανυπολόγιστες καταστροφές, η κυβέρνηση κήρυξε στρατιωτικό νόμο και μάζεψε τον όχλο. Συλλαμβάνουν 2.060 διαδηλωτές και ο πρωθυπουργός Μεντερές ανακοινώνει πως όλα αυτά ήταν έργο κομμουνιστών! Η τουρκική κυβέρνηση παρά τα ατράνταχτα στοιχεία και τις μαρτυρίες ποτέ δεν παραδέχτηκε τη συμμετοχή της στα γεγονότα. Οι μόνοι υπεύθυνοι γι’ αυτήν ήταν οι κομμουνιστές.


Η επόμενη μέρα

Η επόμενη μέρα βρήκε την ελληνική ζωή στην Πόλη κατεστραμμένη. Όλα τα μαγαζιά των Ελλήνων ήταν πια παρελθόν και η ελληνική οικονομική δραστηριότητα πλέον ανύπαρκτη. Οι άνθρωποι είχαν μείνει μόνο με τα ρούχα που φορούσαν το βράδυ της καταστροφής. Στο ελληνικό προξενείο κατέφταναν άτομα με τις πιτζάμες τους, γιατί δεν είχαν τίποτα άλλο!

Στην Πόλη βρέθηκαν ο φωτογράφος του Πατριαρχείου, Δημήτρης Καλούμενος και ο φωτογράφος Γιώργος Καράγιωργας. Οι δυο τους κανονίζουν να φωτογραφίσουν το ελληνικό νεκροταφείο. Ο Καλούμενος θα πηγαίνει μπροστά, θα τραβάει τις φωτογραφίες, θα πετάει τα φιλμ και θα τα μαζεύει ο Καράγιωργας ώστε να μην τους τα κατασχέσουν αν τους πιάσουν. Πράγματι, ο Καλούμενος τραβάει τα τουρκικά βλέμματα και τον συλλαμβάνουν. Ο Καράγιωργας όμως με τα φιλμ ξεφεύγει, εκτυπώνει τις φωτογραφίες, τις κολλάει με λευκοπλάστ στην πλάτη για να μην τις βρουν και φεύγει για την Ελλάδα. Οι συγκλονιστικές φωτογραφίες δείχνουν τάφους σκαμμένους, ερείπια παντού, οστά πεταμένα.




Η αντίδραση από την ελληνική πλευρά ήταν σχεδόν ανύπαρκτη. Ο πρωθυπουργός στρατάρχης Παπάγος ήταν βαριά άρρωστος και η ελληνική κυβέρνηση ήταν ακέφαλη. Έτσι, οι αντιδράσεις αρκέστηκαν σε απλά διαβήματα τα οποία έλαβαν την απάντηση από τον Τούρκο πρωθυπουργό ότι τα γεγονότα ήταν «αυθόρμητη εκδήλωση του τουρκικού λαού» κι γι’ αυτό δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι!

Την ίδια στιγμή, η Ελλάδα δέχθηκε πιέσεις από τον Αμερικάνο Υπουργό Εξωτερικών Τζον Φόστερ Ντάλες ο οποίος κάλεσε τις δύο πλευρές να ηρεμήσουν, να επιδείξουν αυτοσυγκράτηση και να συμφιλιωθούν παρόλο που στην Ελλάδα δεν είχε συμβεί κανένα γεγονός κατά των Τούρκων.

Όσον αφορά τις ζημιές, ενώ αρχικά είχαν υπολογιστεί από τουρκικές και ξένες τράπεζες στο ένα ή δύο δισεκατομμύρια τουρκικές λίρες, τον Φεβρουάριο του 1956 το ποσό μειώθηκε σε 69.578.744 λίρες Τουρκίας, περίπου 25 εκατομμύρια δολάρια.

Κι αυτό τη στιγμή που το Παγκόσμιο Συμβούλιο Εκκλησιών υπολόγισε ότι μόνο οι ζημιές στις εκκλησίες ξεπερνούσαν τα 150 εκατομμύρια δολάρια. Οι Βρετανοί διπλωμάτες ανέβαζαν το ποσό σε 200 εκατομμύρια δολάρια, ενώ η εκτίμηση της ελληνικής κυβέρνησης ήταν ότι οι ζημιές έφταναν τα 500 εκατομμύρια δολάρια.

Τελικά, η Ελλάδα αρκέστηκε στα 10 εκατ. τουρκικές λίρες, όταν μάλιστα η αξία του νομίσματος είχε υποτιμηθεί δραματικά.

Όταν στις 6 Οκτωβρίου 1955, πρωθυπουργός της χώρας έγινε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, η Τουρκία τελικά αναγκάστηκε να αποζημιώσει «ηθικά» την Ελλάδα. Στις 24 Οκτωβρίου τίμησε σε ειδική τελετή στο στρατηγείο του Ν.Α.Τ.Ο. στη Σμύρνη (όπου και εκεί είχαν γίνει γεγονότα) την ελληνική σημαία, την οποία ύψωσε ο Τούρκος Υπουργός Εξωτερικών.

Η «τιμωρία»

Όσοι Τούρκοι συνελήφθησαν μετά τα γεγονότα αφέθηκαν ελεύθεροι αμέσως, εκτός από 17 άτομα τα οποία παρέμειναν υπό κράτηση από τρεις έως έξι μήνες. Τελικά κι αυτοί αθωώθηκαν, μαζί με έξι μέλη από την οργάνωση «Η Κύπρος είναι τουρκική», από το ποινικό δικαστήριο της Τουρκίας τον Ιανουάριο του 1956.

Ο πρωθυπουργός Μεντερές ανατράπηκε πραξικοπηματικά τον Μάιο του 1960 και την εξουσία κατέλαβε ο στρατός, ο οποίος καταδίκασε αυτόν και τους υπουργούς του για παράβαση του Συντάγματος και την αλλοίωση του πολιτεύματος. Ο Μεντερές, ο Υπουργός Εξωτερικών Ζόρλου και ο Υπουργός Οικονομικών Πολάτ Καν καταδικάστηκαν σε θάνατο τον Ιανουάριο του 1961, καθώς θεωρήθηκαν υπεύθυνοι για τα παραπάνω και εκτελέστηκαν δια απαγχονισμού. Όσο για τα Σεπτεμβριανά, θεωρήθηκαν υπεύθυνοι μόνο για φθορά ξένης περιουσίας/ιδιοκτησίας.

Αξίζει να σημειωθεί ότι ο Φουάτ Κοπρυλού, Υπουργός Παιδείας στη διάρκεια των γεγονότων, σε κατάθεσή του στις 21/10/1960 ισχυρίστηκε ότι τις βιαιοπραγίες στα Σεπτεμβριανά, είχε προτείνει ο Υπουργός Εξωτερικών Ζόρλου αλλά τις οργάνωσε ο Μεντερές. Σύμφωνα πάντα με τον Κοπρυλού ηθικός αυτουργός ήταν ο επικεφαλής της CIA, Άλεν Ντάλες (αδερφός του υπουργού Εξωτερικών), ο οποίος εκείνες τις μέρες βρισκόταν στην Τουρκία. Ωστόσο, επειδή ο Κοπρυλού δεν είχε αποδείξεις για όσα υποστήριξε τροποποίησε αργότερα την κατάθεσή του.

Ο διωγμός με κάθε τρόπο κατά των Ελλήνων της Πόλης δυστυχώς δεν ξεκίνησε, ούτε σταμάτησε στα Σεπτεμβριανά του 1955. Το 1955, οι Έλληνες που κατοικούσαν στην Κωνσταντινούπολη ήταν 130.000. Σήμερα μένουν μόλις 2.000, αν και η Τουρκία επιμένει ότι οι Έλληνες έφυγαν από την πόλη… οικειοθελώς.



Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου

Μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα εκδήλωση στην οποία συμμετέχουν σύγχρονοι Κωνσταντινουπολίτες συγγραφείς καθώς και η Ομάδα Όρχησης ΕΚΠΑ του Εργαστηρίου Φιλοσοφίας και Τέχνης που λειτουργεί στο ιστορικό Θέατρο «Δόρα Στράτου», θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 22 Ιουνίου 2022, στις 7 το απόγευμα, με ελεύθερη είσοδο, στο Βυζαντινό Αθλητικό Κέντρο (Μεγάλη του Γένους Σχολής 10, Άλιμος, Τηλ. 210 993 2702).

Στην εκδήλωση αυτή κάθε μέλος της ομάδας σύγχρονων συγγραφέων από την Κωνσταντινούπολη, με πλούσιο πολιτιστικό και πνευματικό έργο, θα διαβάσει στο κοινό αποσπάσματα από το συγγραφικό του έργο, θα απαντήσει σε πιθανές ερωτήσεις και θα συνομιλήσει με το κοινό.

Επίσης, στην ίδια εκδήλωση θα παρουσιαστούν χορογραφίες από την Ομάδα Μελέτης Αρχαίας Όρχησης ΕΚΠΑ του Εργαστηρίου Φιλοσοφίας και Τέχνης, που λειτουργεί στο ιστορικό Θέατρο «Δόρα Στράτου». Οι χορογραφίες βασίζονται στο βιβλίο της Αγγλίδας συγγραφέως Ρόζμαρι Ιντ, που μελετά τα σπίτια των Ελλήνων της Μ. Ασίας. Σκηνοθετεί η κ. Άννα Λάζου-επίκουρη καθηγήτρια ΕΚΠΑ.

Ολόκληρη την ευθύνη της οργάνωσης της εκδήλωσης, όπως και κατά το παρελθόν, ανέλαβε η Δρ. Αιμιλία Ξανθοπούλου εκ μέρους του πολιτιστικού και φιλανθρωπικού σωματείου «Νέος Κύκλος Κωνσταντινουπολιτών», σε συνεργασία με την Δρ. Ελίζα Φερεκύδου εκ μέρους της ΟΙ.ΟΜ.ΚΩ.


Η εκδήλωση της Τετάρτης 22 Ιουνίου 2022 της ομάδας «Σύγχρονοι Κωνσταντινουπολίτες Συγγραφείς» και της Ομάδας Όρχησης ΕΚΠΑ εντάσσεται στο 5ο Φεστιβάλ Κωνσταντινουπολιτών το οποίο
 θα   οργανώνεται κλιμακωτά κατά την περίοδο 2022-2023.


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου


Αγωνιώδη έκκληση προς τους ανά τον πλανήτη Έλληνες να κινητοποιηθούν ώστε να αποτραπεί ο επαπειλούμενός αφανισμός της ελληνικής ομογένειας στην Ουκρανία, απηύθυνε, μέσα από υπόγειο καταφύγιο της βομβαρδιζόμενης από τα ρωσικά στρατεύματα Μαριούπολης, η πρόεδρος της Ομοσπονδίας Ελληνικών Συλλόγων Ουκρανίας Αλεξάνδρα Προτσένκο.

Σε μια φορτισμένη συναισθηματικά επιστολή προς τους Έλληνες και την παγκόσμια κοινότητα, αφού καταγγέλλει «τη γενοκτονία του ουκρανικού λαού και των Ελλήνων της Ουκρανίας από τη ρωσική ομοσπονδία» ζητάει από την παγκόσμια κοινότητα και τους Έλληνες όλου του κόσμου, να πιέσουν για τη διοργάνωση ενός «πράσινου διαδρόμου» για την εκκένωση των Ελλήνων από οικισμούς «που περικυκλώνονται από τον εχθρό και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας».

«Ας λέμε τα πράγματα με το όνομά τους λοιπόν- πρόκειται για απροκάλυπτη και φανερή τρομοκρατία.

Στην περιφέρεια του Ντόνετσκ ζουν 77,5 χιλιάδες Έλληνες ομογενείς (ρουμέϊ και ουρούμ).

Ως αποτέλεσμα των εχθροπραξιών και της προσωρινής κατοχής ορισμένων εδαφών στις περιφέρειες του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ από το 2014, οι 13 οικισμοί της περιφέρειας του Ντόνετσκ που ιδρύθηκαν και κατοικούνται από Έλληνες της Αζοφικής βρέθηκαν υπό την κατοχική διοίκηση: Σταρομπέσεβε, Ροζντόλνε, Στίλα, Σταρολάσπα, Νοβολάσπα και άλλοι.

Γύρω από την ελληνική πρωτεύουσα των Ελλήνων της Αζοφικής, τη Μαριούπολη, καθώς και στη Βολνοβάχα, την κωμόπολη Σαρτανά, τα χωριά Μπουγάς, Γρανίτνε, Σταρογνάτιβκα, Τσερμαλίκ, Σταρομλίνιβκα. επί του παρόντος ζουν περισσότεροι από 15.000 Έλληνες ομογενείς, περικυκλωμένοι από τον εχθρό χωρίς δυνατότητα εκκένωσης.

Στις 8 Μαρτίου, βρέθηκε ένα εξάχρονο κορίτσι, το οποίο, σε αντίθεση με τη μητέρα του, επέζησε από τον βομβαρδισμό του σπιτιού του από τις ρωσικές δυνάμεις, αλλά πέθανε από αφυδάτωση κάτω από τα ερείπια ενός σπιτιού.

Στις 9 Μαρτίου, οι ρωσικές ένοπλες δυνάμεις χτύπησαν ένα μαιευτήριο και ένα νοσοκομείο παίδων στη Μαριούπολη, σκοτώνοντας 17 άτομα, ενώ οι πληροφορίες για τα θύματα εξακολουθούν να διευκρινίζονται.

Αυτά είναι μόνο τα τελευταία παραδείγματα της ανθρωπιστικής καταστροφής που έχει κατακλύσει τη Μαριούπολη και τους κατοίκους της, των διαφορετικών εθνοτικών ταυτοτήτων, και καταστρέφει τον μοναδικό πολιτιστικό και ιστορικό ρόλο της πόλης στη διατήρηση του πολιτισμού των Ελλήνων της Αζοφικής.

Η κωμόπολη Σαρτάνα, όπου ζουν περισσότεροι από 10.000 Έλληνες Ρουμέϊ, ένα κορυφαίο κέντρο ρουμέιας γλώσσας με ένα μοναδικό μουσείο ελληνικής ιστορίας και εθνογραφίας στην περιοχή του Αζόφ, έχει πληγεί σκληρά από τις ρωσικές δυνάμεις, ως αποτέλεσμα να τραυματιστούν πολίτες και να καταστραφεί ένα νοσοκομείο και το 90% της κατοικημένης περιοχής. Η επικεφαλής του Συλλόγου Ελλήνων της Σαρτανά, Ναταλία Παπακίτσα, μετέφερε, δόξα τω Θεώ, τα παιδιά στη Μαριούπολη με 2 λεωφορεία. Αλλά προς το παρόν, ούτε αυτοί ούτε άλλοι κάτοικοι της Μαριούπολης δεν είναι σε θέση να απομακρυνθούν από την πόλη. Διευκρινίζονται πληροφορίες για νεκρούς και τραυματίες.

Η κωμόπολη Βολνοβάχα με πληθυσμό πάνω από 21.000 κατοίκους (15.000 από τους οποίους είναι Έλληνες Ρουμέϊ) καταστράφηκε κατά 95%. Περισσότερα από 505 άτομα (γυναίκες, παιδιά, συνταξιούχοι, άτομα με αναπηρία) απομακρύνθηκαν: στις 05.03 – 244 άτομα, στις 06.03 – 261 άτομα.

Το χωριό Γρανίτνε, όπου ζουν περισσότεροι από 3.600 Έλληνες Ουρούμ, έχει καταστραφεί κατά 95%. Το χωριό Μπούγκας (1.400 Έλληνες Ρουμέϊ) καταστράφηκε κατά 70%. Το χωριό Τσερμαλίκ (1.900 Έλληνες Ουρούμ) καταστράφηκε κατά 70%. Το χωριό Σταρογνάτιβκα (2.100 εθνικοί Έλληνες: Ουρούμ, Ρουμέϊ) καταστράφηκε κατά 60%.

Το χωριό Σταρομλίνιβκα (2.400 Έλληνες Ουρούμ) καταστράφηκε κατά 90%. Δεν είναι δυνατή η εκκένωση των κατοίκων της περιοχής, καθώς αυτοί οι οικισμοί είναι περικυκλωμένοι από τον εχθρό και υπόκεινται σε συνεχείς βομβαρδισμούς και αεροπορικές επιδρομές από τη Ρωσική Ομοσπονδία. Η ρωσική πλευρά δεν διαπραγματεύεται “πράσινο διάδρομο” (για την εκκένωση των κατοίκων και την οργάνωση ανθρωπιστικής βοήθειας).

Η ένοπλη επίθεση της Ρωσίας κατά της Ουκρανίας, η οποία ξεκίνησε με την προσωρινή κατάληψη της χερσονήσου της Κριμαίας στις 20 Φεβρουαρίου 2014 και ορισμένων εδαφών στις περιφέρειες του Ντόνετσκ και του Λουχάνσκ και κλιμακώθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2022, μπορεί να οδηγήσει στη φυσική καταστροφή των Ελλήνων της Αζοφικής, άρα και του μοναδικού πολιτισμού με τις δικές τους γλώσσες.

Ζητάμε τη βοήθειά Σας για τη διοργάνωση «πράσινου διαδρόμου» για την εκκένωση των Ελλήνων από οικισμούς που περικυκλώνονται από τον εχθρό και την παροχή ανθρωπιστικής βοήθειας.

«Ζήτω η Ουκρανία, Zήτων η Ελλάδα», καταλήγει η επιστολή των Ελλήνων της Ουκρανίας.

Πηγή: ΑΠΕ


Οι απόψεις του ιστολογίου μπορεί να μην συμπίπτουν με τα περιεχόμενα του άρθρου